Hè Rebecca wat grappig dat jij een giant fiets wint:). Misschien zie ik je dan binnenkort voorbij stuiven. Maar alvast gefeliciteerd met je nieuwe aanwinst. En voor straks veel fiets plezier!!
Fiets gewonnen!
Net terug van vakantie zie ik het volgende berichtje in de in-box staan...
"Wij willen u hartelijk danken voor uw deelname tijdens de actie van GezondNU. Tevens mogen wij u, ook namens GezondNU van harte feliciteren. U bent uit vele zendingen gekozen tot winnares van deze actie. Hiervoor hebben wij uiteraard nog wel uw lichaamslengte nodig voor het bepalen van uw maat. Zodra u deze heeft doorgeven zullen wij ervoor zorgen dat uw prijs klaar staat, aangezien u in Lelystad woonachtig bent, verzorgen wij persoonlijk de overhandiging bij ons hoofkantoor te Lelystad. Wij hopen dat wij u gelukkig bent met dit prachtige nieuws en zien uw reactie graag tegemoet."
Was helemaal vergeten dat ik hier aan mee had gedaan! Een aantal weken geleden las ik in het tijdschrift GezondNu een oproep om een verhaaltje te sturen met je mooiste fietsherinnering. Hiermee kon je gloenieuwe fiets van Giant winnen. En wat denk je? Binnenkort staat deze bij ons in de schuur! Hieronder mijn verhaaltje:
"Mijn allermooiste herinnering – en die bepalend is geweest voor de rest van mijn leven - is die van 25 jaar geleden. Als puber zat ik maar op mijn kamer achter de televisie of op één van de eerste spelcomputers te spelen, huiswerk makend te luisteren naar muziek én ondertussen mezelf ongemerkt vol te proppen met koekjes, snoepjes, chips en alles wat ongezond is. Eigenlijk baalde ik wel een beetje van mezelf, want door al die zoetigheid en snoeperijen begon er meer aan mijn lijf te zitten dan alleen maar baby vet! Ik mag het van mezelf zeggen, ik was een dikke puber. Op een dag wilden mijn ouders weer eens een eind fietsen.
Ze deden en doen dit graag en ik wist iedere keer mijn snor te drukken en altijd wel een smoes te verzinnen om niet mee te gaan. Helaas kwam er zo’n dag waarop ik geen excuses meer wist te bedenken en mee moest van Lelystad naar Harderwijk. “Quality time”. Ik vergeet die mededeling nooit meer. Wat was ik chagrijnig! Ik had zo de pest in bij het vooruitzicht zo’n enorm stuk te moeten fietsen. Mijn ouders en zusje stapten de volgende morgen vrolijk op de fiets en ik was min of meer het anker van het gezin en sukkelde er achteraan. Zat nog zo in mijn Ik Wil Niet Mee bui dat ik vergat te genieten van al het moois om me heen. Fietsen, fietsen, fietsen…..kreeg het steeds warmer en kon voelen dat mijn bloedsomloop op gang kwam, begon er zelfs stiekem van te genieten…. Een dieseltje, dat is wat ik ben. Ik begon zowaar te genieten van mijn omgeving. Van de lucht, de bloemen, de bomen, de geuren en de geluiden die je niet meekrijgt als je in de auto zit. Op een bepaald moment, ik vergeet dit gevoel nooit meer, voelde ik een gelukzalig gevoel door mijn lijf heen trekken. Van mijn kruin tot aan mijn tenen, voelde ik mij ineens zo fantastisch en happy! Dit gevoel kende ik helemaal niet?! Met een grijns van oor tot oor haalde ik mijn ouders en zusje in en riep hard, “yeeeeehhhhh, ik ben zo blij dat ik leef!” Ik weet nog goed dat mijn ouders dit prachtig vonden en dat ze zeiden, ‘joh, heb je dan eindelijk het licht gezien!? Duurde wel een kilometertje of 15, maar beter laat dan nooit.’ Fietsen bleek gewoon erg leuk te zijn?! Vanaf dat moment ben ik vaker meegegaan met fietsen zonder de morren en knorren of moeilijk te doen. Ook voelde ik mij energieker en gezonder, had minder behoefte aan snoepen en kreeg al snel een slank uiterlijk dat ook beter was voor mijn gezondheid. Dat moment, die herinnering maken dat ik tot op de dag van vandaag nog steeds fanatiek ben met sporten en meer op de fiets zit dan dat ik iets lopend of met de auto doe. Foto’s uit die tijd zijn er helaas niet…. Heb al menig fiets versleten en ben wel toe aan deze mooie toerfiets om er nog wat kilometers bij te kunnen schrijven!"